朝代:明代
作者： 张诩
全文:
览秦佗之故墟兮，风气攸萃而固藏。山川盘结而崇峍兮，延袤十里之修城。
携絮酒以展敬兮，登十八贤之祠堂。繄肇晋而迄宋兮，伟诸公脩德之相望。
吴宋二李二卢兮，与夫孔萧而滕王。是为十贤兮，咸以职业而显扬。
复有八贤为潘向兮，与余魏二陈而邵张。瞻典刑之具存兮，抚载籍而增伤。
嘅淳风之日颓兮，民趋靡而奔厖。重以悍吏之罗织兮，室家啼饥而号寒。
穷亡憔悴已无聊兮，仍骨髓之是剜。皇穹作愤怒之色兮，太阳黯淡而不明。
怀诸公之遗爱兮，寔蘩禧而夥庆跽飏。言以揽涕兮，念赤子之彷徨。
羌彼贪墨而偾政兮，胡不泚颡而汗背。夫何风雨摧败而不葺兮，坐视为草莽之堙塞。
先贤遗躅弃而不顾兮，其为政固可知也。顾蠢蠢其何辜兮，独不沾膏泽之遗也。
言及兹而兴喟兮，叹诸公之不可期也。安得起诸公于九原兮，为吾民之父师也。
去诸公奚啻千祀兮，何人俎豆于其祠也。胥起而振迈之兮，庶有以慰吾民之思也。
拼音:
lǎn qín tuó zhī gù xū xī, fēng qì yōu cuì ér gù cáng. shān chuān pán jié ér chóng lù xī, yán mào shí lǐ zhī xiū chéng. xié xù jiǔ yǐ zhǎn jìng xī, dēng shí bā xián zhī cí táng. yī zhào jìn ér qì sòng xī, wěi zhū gōng xiū dé zhī xiāng wàng. wú sòng èr lǐ èr lú xī, yǔ fū kǒng xiāo ér téng wáng. shì wèi shí xián xī, xián yǐ zhí yè ér xiǎn yáng. fù yǒu bā xián wèi pān xiàng xī, yǔ yú wèi èr chén ér shào zhāng. zhān diǎn xíng zhī jù cún xī, fǔ zǎi jí ér zēng shāng. kǎi chún fēng zhī rì tuí xī, mín qū mí ér bēn páng. zhòng yǐ hàn lì zhī luó zhī xī, shì jiā tí jī ér hào hán. qióng wáng qiáo cuì yǐ wú liáo xī, réng gǔ suǐ zhī shì wān. huáng qióng zuò fèn nù zhī sè xī, tài yáng àn dàn ér bù míng. huái zhū gōng zhī yí ài xī, shí fán xǐ ér huǒ qìng jì yáng. yán yǐ lǎn tì xī, niàn chì zǐ zhī páng huáng. qiāng bǐ tān mò ér fèn zhèng xī, hú bù cǐ sǎng ér hàn bèi. fū hé fēng yǔ cuī bài ér bù qì xī, zuò shì wéi cǎo mǎng zhī yīn sāi. xiān xián yí zhú qì ér bù gù xī, qí wéi zhèng gù kě zhī yě. gù chǔn chǔn qí hé gū xī, dú bù zhān gào zé zhī yí yě. yán jí zī ér xìng kuì xī, tàn zhū gōng zhī bù kě qī yě. ān dé qǐ zhū gōng yú jiǔ yuán xī, wèi wú mín zhī fù shī yě. qù zhū gōng xī chì qiān sì xī, hé rén zǔ dòu yú qí cí yě. xū qǐ ér zhèn mài zhī xī, shù yǒu yǐ wèi wú mín zhī sī yě.