朝代:明代
作者： 宗臣
全文:
北斗沉天海云黑，群星乱落化为蜮。万丈寒光忽相逼，碧眼小儿惊且惑。
胡霜朔雪高如山，出门长跽泪沾臆。一自逢君坐天门，夜夜为我生颜色。
今夕辞君归故域，何以赠之寄相忆。霜华雪片五千石，留君箧笥充君食，令我闻之长太息。
床头白云天地开，青春已驾双龙翼。吁嗟东风一何力，一夜吹破扶桑国。
走天直把青春缚，携之怀袖光如拭。蘼芜叱向杯前生，杨柳只在手中植。
翩翩春衣云锦章，呼尔云孙为予织。明月为车虹为轼，驾之可以凌八极，何问江南与冀北。
拼音:
běi dǒu chén tiān hǎi yún hēi, qún xīng luàn luò huà wéi yù. wàn zhàng hán guāng hū xiāng bī, bì yǎn xiǎo ér jīng qiě huò. hú shuāng shuò xuě gāo rú shān, chū mén zhǎng jì lèi zhān yì. yī zì féng jūn zuò tiān mén, yè yè wèi wǒ shēng yán sè. jīn xī cí jūn guī gù yù, hé yǐ zèng zhī jì xiāng yì. shuāng huá xuě piàn wǔ qiān dàn, liú jūn qiè sì chōng jūn shí, lìng wǒ wén zhī zhǎng tài xī. chuáng tóu bái yún tiān dì kāi, qīng chūn yǐ jià shuāng lóng yì. xū jiē dōng fēng yī hé lì, yī yè chuī pò fú sāng guó. zǒu tiān zhí bǎ qīng chūn fù, xié zhī huái xiù guāng rú shì. mí wú chì xiàng bēi qián shēng, yáng liǔ zhī zài shǒu zhōng zhí. piān piān chūn yī yún jǐn zhāng, hū ěr yún sūn wèi yǔ zhī. míng yuè wèi chē hóng wèi shì, jià zhī kě yǐ líng bā jí, hé wèn jiāng nán yǔ jì běi.