朝代:清代
作者： 吴嘉纪
全文:
二兄呼五弟，荷锄随我发。尔我将老死，应收三弟骨。
行行见废墟，荆棘何翳郁。饥鸢啄狸骼，野蔓牵人膝。
二十八年来，始有家人迹。朽榇在何处，形骸杂土木。
肢体拾容易，砂砾乱爪脊。拨剔到天暝，全躯乃无缺。
呜呼甲申岁，兄祸生仓卒。身饱强横手，命尽少壮日。
官长来相视，行路色惨戚。磊磊仇人头，指日白刃割。
哀笳忽四起，铁骑来万匹。野积战士尸，城流杀人血。
群凶出狱门，亦各操鈇钺。依倚猛虎区，见者咸竦栗。
饮恨归去来，待时卧蓬筚。次男名瑶琴，襁褓兄爱惜。
众谋立为嗣，此支庶不歇。四岁离所生，命仰伯母活。
不悟大人心，怜女不怜侄。绮襦拥外孙，儿也足无袜。
弱肤受风霜，氋发丛虮虱。惫极走还归。持抱生母泣。
我时实贫窘，寸心与谁说。今年儿齿壮，摧残膺疢疾。
媒妁不议婚，徭役长被责。敢望吾宗大，仍愁兄祀绝。
冤魂久飘零，今日就窀穸。薆薆乡树近，沃沃水茭碧。
死者抱痛眠，生者吞声哭。报仇事已矣，斜阳遍阡陌。
拼音:
èr xiōng hū wǔ dì, hé chú suí wǒ fā. ěr wǒ jiāng lǎo sǐ, yīng shōu sān dì gǔ. xíng xíng jiàn fèi xū, jīng jí hé yì yù. jī yuān zhuó lí gé, yě màn qiān rén xī. èr shí bā nián lái, shǐ yǒu jiā rén jī. xiǔ chèn zài hé chǔ, xíng hái zá tǔ mù. zhī tǐ shí róng yì, shā lì luàn zhǎo jí. bō tī dào tiān míng, quán qū nǎi wú quē. wū hū jiǎ shēn suì, xiōng huò shēng cāng cù. shēn bǎo qiáng hèng shǒu, mìng jǐn shào zhuàng rì. guān zhǎng lái xiāng shì, xíng lù sè cǎn qī. lěi lěi chóu rén tóu, zhǐ rì bái rèn gē. āi jiā hū sì qǐ, tiě qí lái wàn pǐ. yě jī zhàn shì shī, chéng liú shā rén xuè. qún xiōng chū yù mén, yì gè cāo fū yuè. yī yǐ měng hǔ qū, jiàn zhě xián sǒng lì. yǐn hèn guī qù lái, dài shí wò péng bì. cì nán míng yáo qín, qiǎng bǎo xiōng ài xī. zhòng móu lì wèi sì, cǐ zhī shù bù xiē. sì suì lí suǒ shēng, mìng yǎng bó mǔ huó. bù wù dà rén xīn, lián nǚ bù lián zhí. qǐ rú yōng wài sūn, ér yě zú wú wà. ruò fū shòu fēng shuāng, méng fā cóng jǐ shī. bèi jí zǒu hái guī. chí bào shēng mǔ qì. wǒ shí shí pín jiǒng, cùn xīn yǔ shuí shuō. jīn nián ér chǐ zhuàng, cuī cán yīng chèn jí. méi shuò bù yì hūn, yáo yì zhǎng bèi zé. gǎn wàng wú zōng dà, réng chóu xiōng sì jué. yuān hún jiǔ piāo líng, jīn rì jiù zhūn xī. ài ài xiāng shù jìn, wò wò shuǐ jiāo bì. sǐ zhě bào tòng mián, shēng zhě tūn shēng kū. bào chóu shì yǐ yǐ, xié yáng biàn qiān mò.