朝代:宋代
作者: 刘将孙
全文:
我老无能矣。叹人生、得开笑口,一年闲几。去景悠悠如有待,白发已非春事。便一笑、何曾是喜。我本渔樵孟诸野,向举家、尽叹今如是,空自苦,有谁似。
堆堆独坐文书里。是无能、爱闲爱静,清时有味。出处古今无真是,往往君言有理。看攘臂、后来锋起。汉晋唐虞一杯水,只鲁连、犹未知之耳。况碌碌,共余子。
拼音:
wǒ lǎo wú néng yǐ. tàn rén shēng de kāi xiào kǒu, yī nián xián jǐ. qù jǐng yōu yōu rú yǒu dài, bái fà yǐ fēi chūn shì. biàn yī xiào hé zēng shì xǐ. wǒ běn yú qiáo mèng zhū yě, xiàng jǔ jiā jǐn tàn jīn rú shì, kōng zì kǔ, yǒu shuí shì. duī duī dú zuò wén shū lǐ. shì wú néng ài xián ài jìng, qīng shí yǒu wèi. chū chù gǔ jīn wú zhēn shì, wǎng wǎng jūn yán yǒu lǐ. kàn rǎng bì hòu lái fēng qǐ. hàn jìn táng yú yī bēi shuǐ, zhǐ lǔ lián yóu wèi zhī zhī ěr. kuàng lù lù, gòng yú zi.