《酹江月》
朝代:元代
作者： 张之翰
全文:
人间良夜，是年年、八月中秋时节。万古青天当此际，正要十分澄澈。何处浮云，微茫黯淡，便把青光隔。凭栏三叹，恨无长笛吹裂。坐看蜡烛争辉，青灯吐焰，负煞尊前客。待到谯楼初鼓后，不觉衣裳凉彻。试草新词，凭风吹去，教向嫦娥说。须臾知道，广寒推出明月。
拼音:
rén jiān liáng yè, shì nián nián bā yuè zhōng qiū shí jié. wàn gǔ qīng tiān dāng cǐ jì, zhèng yào shí fēn chéng chè. hé chǔ fú yún, wēi máng àn dàn, biàn bǎ qīng guāng gé. píng lán sān tàn, hèn wú cháng dí chuī liè. zuò kàn là zhú zhēng huī, qīng dēng tǔ yàn, fù shā zūn qián kè. dài dào qiáo lóu chū gǔ hòu, bù jué yī shang liáng chè. shì cǎo xīn cí, píng fēng chuī qù, jiào xiàng cháng é shuō. xū yú zhī dào, guǎng hán tuī chū míng yuè.