朝代:元代
作者： 揭傒斯
全文:
祝融九千七百丈，六月飞霜洒洞庭。攸舆学者武宽则，石鼓斋中穷六经。
气横潇湘波浪白，思入嵩华烟云青。四千馀里到京国，倒插五色凤凰翎。
河西猛将今太尉，一见握手坐广庭。立呼爱子俾受业，岂独汝学我亦听。
猿肩虎头日侍侧，长刀大剑罗青荧。动陈忠义破肝胆，众目睒䁑开心扃。
丈夫乖遇岂偶尔，纵不我听我则宁。嗟予官冷材力薄，每辱奇俊哀竛竮。
天晴风静辄过我，如病得瘥醉得醒。不为湖山劳梦寐，不为富贵疲心形。
始知卓识出天性，岂彼狗苟蝇营营。方今夔皋满廊庙，洪恩屡降无滥刑。
长材用世何不可，大夫列卿如拾萤。君如得位立行志，慎勿学我空星星。
我今老矣何所称，白云深谷寒烟汀。
拼音:
zhù róng jiǔ qiān qī bǎi zhàng, liù yuè fēi shuāng sǎ dòng tíng. yōu yú xué zhě wǔ kuān zé, shí gǔ zhāi zhōng qióng liù jīng. qì héng xiāo xiāng bō làng bái, sī rù sōng huá yān yún qīng. sì qiān yú lǐ dào jīng guó, dào chā wǔ sè fèng huáng líng. hé xī měng jiàng jīn tài wèi, yī jiàn wò shǒu zuò guǎng tíng. lì hū ài zǐ bǐ shòu yè, qǐ dú rǔ xué wǒ yì tīng. yuán jiān hǔ tóu rì shì cè, cháng dāo dà jiàn luó qīng yíng. dòng chén zhōng yì pò gān dǎn, zhòng mù shǎn kāi xīn jiōng. zhàng fū guāi yù qǐ ǒu ěr, zòng bù wǒ tīng wǒ zé níng. jiē yǔ guān lěng cái lì báo, měi rǔ qí jùn āi líng pīng. tiān qíng fēng jìng zhé guò wǒ, rú bìng dé chài zuì dé xǐng. bù wéi hú shān láo mèng mèi, bù wéi fù guì pí xīn xíng. shǐ zhī zhuō shí chū tiān xìng, qǐ bǐ gǒu gǒu yíng yíng yíng. fāng jīn kuí gāo mǎn láng miào, hóng ēn lǚ jiàng wú làn xíng. cháng cái yòng shì hé bù kě, dài fū liè qīng rú shí yíng. jūn rú de wèi lì xíng zhì, shèn wù xué wǒ kōng xīng xīng. wǒ jīn lǎo yǐ hé suǒ chēng, bái yún shēn gǔ hán yān tīng.