《去马叹》
朝代:元代
作者： 黄玠
全文:
玉花铁，四蹄如踣铁，青丝络头金觼舌。一朝名数在有司，官马人间不得骑，负我惠养犹婴儿。
朔风萧梢催上道，江北早寒无宿草。苍头庐儿双泪垂，雕鞍锦韂当属谁。
吾闻上厩天马十二闲，尔岂不得居其间。日食太仓一石粟，立仗不受鞭笞辱，虽我徒步心亦足。
拼音:
yù huā tiě, sì tí rú bó tiě, qīng sī luò tóu jīn jué shé. yī zhāo míng shù zài yǒu sī, guān mǎ rén jiān bù dé qí, fù wǒ huì yǎng yóu yīng ér. shuò fēng xiāo shāo cuī shàng dào, jiāng běi zǎo hán wú sù cǎo. cāng tóu lú ér shuāng lèi chuí, diāo ān jǐn chàn dāng shǔ shuí. wú wén shàng jiù tiān mǎ shí èr xián, ěr qǐ bù dé jū qí jiān. rì shí tài cāng yī shí sù, lì zhàng bù shòu biān chī rǔ, suī wǒ tú bù xīn yì zú.