朝代:元代
作者: 李道纯
全文:
风是儒宗,风为道本,风是禅机。这三教家风,风为捷径,五常百行,风立根基。动止得风,执风不易,更向风风认细微。其风趣,向词风剖得,慎勿狐疑。个风造化还知。却不在、当风及四维。这日用平常,由风运用,兴居服食,风里施为。透得此风,分明风体,风字元来物莫违。全风了,把风业劈破,方是男儿。
拼音:
fēng shì rú zōng, fēng wèi dào běn, fēng shì chán jī. zhè sān jiào jiā fēng, fēng wèi jié jìng, wǔ cháng bǎi xíng, fēng lì gēn jī. dòng zhǐ dé fēng, zhí fēng bù yì, gèng xiàng fēng fēng rèn xì wēi. qí fēng qù, xiàng cí fēng pōu dé, shèn wù hú yí. gè fēng zào huà hái zhī. què bù zài dāng fēng jí sì wéi. zhè rì yòng píng cháng, yóu fēng yùn yòng, xìng jū fú shí, fēng lǐ shī wéi. tòu dé cǐ fēng, fēn míng fēng tǐ, fēng zì yuán lái wù mò wéi. quán fēng le, bǎ fēng yè pī pò, fāng shì nán ér.